Μουσικό Αυτί.....

ΔΕΝ έχω.... ;)

και δες τι έπαθα τώρα βραδιάτικα.. Με κάλεσε λοιπόν η αγαπητή (κατά τα άλλα) kakos lykos σε ένα blogοπαίχνιδο λέει όπου γράφεις αγαπημένα τραγούδια...

χμμ.. εγώ και σε αυτό τολμώ να πώ είμαι ανισσόροπη... δεν έχω αγαπημένα τραγούδια.. είναι της στιγμής.. ανάλογα τα κέφια που λένε... ξέρω πότε ακούω κάτι καλό, κάτι σαχλό, κάτι ανεβαστικό, κάτι παίρνω το μαχαίρι και τρέχω...

αποφάσισα λοιπόν να βάλω κάποια απο τα "τραγούδια" που γουστάρω με μια αιτιολογία για το καθένα έτσι για να μην απορείτε :Ρ

γιατί απλά... με εκφράζει... :ΡΡΡ (με την καλή την έννοια πάντα!!!)

γιατί πρέπει να τιμάμε τις ρίζες μας... :Ρ

γιατί απλά πεθαίνω για ρούχλα.... :)

γιατί γενικώς έρχομαι να συμφωνήσω... :Ρ

γιατί η samantha fox είναι ότι να'ναι... ;)

γιατί απλά η σειρά ήταν ΤΕ-ΛΕΙ-Α!!!

γιατί αν και είναι όπως λέει και ο Κώστας,
ο μεγαλύτερος ρατσιστής, έχει γαμάτα τραγούδια...

γιατί υπάρχει σχεδόν σε κάθε cd που γράφω για εκδρομούλες :)

........................

................................... κτλ. κτλ. κτλ.

Τα Παιδεία........ παίζει????

μια κουβέντα χθές με τον Άνεμο μου θύμισε μια ιστορία απο το φροντιστήριο που δουλεύω τα απογεύματα... γενικά οι ιστορίες και οι ατάκες των παιδιών είναι άπειρες και όλα τα λεφτά, θα μπορούσα να εκδόσω και βιβλίο :Ρ
έχω λοιπόν δύο πιτσιρίκια γυμνασίου με τα οποία έχουμε γίνει φιλαράκια.. μου μιλάνε για όλα.. κάποια στιγμή σε ένα διάλειμμα και εκεί που λέγαμε διάφορα χαζά μου λέει ο ένας..

-κυρία έχουμε ένα φίλο που νομίζει πως τα παιδιά γίνονται με το φιλί....

παθαίνω το πρώτο σοκ... χαμογελάω και κάνω την αδιάφορη.. σκέφτομαι τώρα θα με ρωτήσει.. δεν θα με ρωτήσει... και έχω τον γνωστό πελαργό σε ετοιμότητα... :Ρ

και συνεχίζει...
- Μαζευόμαστε λοιπόν μια μέρα φίλοι σε ένα σπίτι και του βάζουμε μία τσόντα...

δεύτερο σοκ η κυρά δασκάλα... ουγκ όμως... δεν με παίρνει να πω και κάτι...

και συνεχίζει...
- Και αφού είδε ότι είδε ξέρετε τι απορία είχε????
"αφού με το φιλί γίνονται τα παιδιά, το άλλο τι το θέλουν?????"

και χαχαχα και χουχουχου αυτά... κι εγώ παγωτό να αναρωτιέμαι...
άραγε είναι καλό να μιλάς απο νωρίς στα παιδιά σου και να τα ξέρουν όλα...
ή........ :)

Καλή μας μέρα... :)

I'm Dying....

για κάποιο ανεξήγητο λόγο, μ'αρέσει αυτή η διαφήμιση ... :)

ότι να'ναι...

Πρωϊνή Απορία Στο Γραφείο...

μιας και η πολλή δουλειά μας έκαψε μερικά εγκεφαλικά κύτταρα

και σαν να μην έφταναν όλα τα άλλα μας γεννήθηκε το πρωί η εξής απορία:

πως λέγονται όσοι κατοικούν στο νησί ΚΩΣ

άντρες και γυναίκες....

είπαμε διάφορες μαλακίες και κανείς δεν το έψαξε...

ξέρει κανείς...???? :)

Ου Γαρ Έρχεται Μόνο.....

.... το γήρας συνεχίζει η φράση αλλά μη το πείτε πουθενά :)

βρέθηκα χθες σε φίλη οπτικό για να της φτιάξω το PC και να πάρω γυαλιά ηλίου.

Μπήκα στον πειρασμό για 3η φορά στη ζωή μου να δω που βρίσκεται ο αστιγματισμός μου, γιατί απο τα 8 που έπρεπε να φοράω τα γυαλιά μου σε tv και διάβασμα εγώ απλά... το αγνοούσα...

μίλησε κανείς??? είπε κάτι??? Οχι..

οπότε συνέχιζα τη ζωή μου με τα γυαλιά στο συρτάρι και τον αστιγματισμό να μειώνεται.. (ευτυχώς και χωρίς ιδιαίτερο λόγο).

πριν 6-7 χρόνια (στην 2η απόπειρα) μου είχε πει ο οφθαλμίατρος οτι ναι μεν μειώνεται ο αστιγματισμός αλλά μειώθηκε και η όραση μου... και σιγά μη ρωτούσα λεπτομέρειες...

και χθες λοιπόν με μετράει η Μαριάνα και βρίσκει τα εξής:

ο αστιγματισμός οκ.. στο μισό βαθμό...

όμως αυτό που ο χριστιανός ονόμασε μείωση όρασης ήταν το εξής:

συνήθισα τα μάτια μου χωρίς γυαλιά και μη μπορώντας να κάνουν κάτι άλλο απλά έπεισαν τον εγκέφαλο μου πως that's it... μέχρι εκεί μπορώ να δω και τέλος.. και συνήθισε λέει να εισπράτει μόνο θολές εικόνες... !!!

Κάπως έτσι εξηγείται βέβαια πως βλέπω γενικά τον κόσμο με άλλο μάτι... :Ρ

Διάλεξα λοιπόν με το ζόρι κάτι γυαλιά για τα οποία ευθύνονται η Δήμητρα και η Μαριάνα (άσχετο αν δεν τις ξέρετε οφείλω να τις δώσω στεγνά) και τα οποία είναι.... φουξ σκούρα... η κάπως έτσι τελος πάντων... παναγιά βοήθα...!!!

ας ελπίσουμε πως θα τα φοράω αυτή τη φορά...

σε PC, TV και διάβασμα ΜΕ είπανε....

ας ρίξω τώρα μια ματιά στα blog σας... :Ρ

Το Τσουρέκι Είχε Τη Δική Του Ιστορία....

μπορεί να μην μπορώ να σπάσω ένα αυγό...

(ευτυχώς το έκανε η Λιάνα)

μπορεί να μην μπορώ να ξύσω ένα πορτοκάλι...

(ευτυχώς το ανέλαβε η Δήμητρα)

κατάφερα όμως να λάβω μέρος με μεγάλη επιτυχία στην παρασκευή του γνωστού ΤΣΟΥΡΕΚΙΟΥ!!!

ω.. ναιι.. μαζευτήκαμε προχθές το τρίο στούντζες
και κάναμε τσουρέκια!!! (κανονικά με τη ζύμη, όχι μεταφορικά :Ρ)

τελικά όταν κάτι το κάνεις με γέλιο και περνάς καλά πάντα πετυχαίνει!!!

γίνανεεεε... όχι επειδή είμαι μπροστά αλλά....

γλύφεις τα δάχτυλα σου!!!

(απ΄οτι είπε η Δήμητρα που είναι η μόνη που μπορούσε να δοκιμάσει.. εμείς απο Σάββατο! όμως μια χαρά τη βλέπω... 2η μέρα τώρα και μια χαρά είναι το χρώμα της... xixi...)

κρίμα που δεν μπορώ να ανεβάσω λίγο εδώ για να δοκιμάσετε... :Ρ

πάντως βγήκανε σε διάφορα μεγέθη και σχέδια δεν μπορώ να πω..

αν κι εμείς πάντα το ίδιο κάναμε .. :ο)

άντε και του χρόνου!!!

ΧΑΠΙ ΜΕΡΥ ΕΑΣΤΕΡ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!

Τι Άλλο Θα Με Επισκεφτεί...?????

τώρα πόσο φυσιολογικό είναι που εγώ στον τοίχο του γραφείου μου έχω για παρέα ξαφνικά ένα μικρό σαυράκι ?????????????

Ασήμαντα Νούμερα...

και αναφέρομαι στις ηλικίες... :)

πριν λίγες μέρες έτυχε να βρεθώ σε ένα τελείως τυπικό τραπέζι ενός συνεδρίου κτλ κτλ..
κουστουμάτοι, κυρίες που δεν κάνουν κιχ, ατσαλάκωτα φορέματα κτλ. κτλ.
ασήμαντες λεπτομέρειες για να δείξω σε τί χώρο γνώρισα μια απίστευτη γυναίκα...

απο τα άπειρα άτομα που υπήρχαν εκεί λοιπόν καταφέραμε και καθήσαμε δίπλα στο πιο cult ζευγάρι της αίθουσας... (τίποτα δεν είναι τυχαίο :Ρ)

εκείνος: πάνω απο 70, στρατιωτικός γιατρός, που με την κατάλληλη γενιάδα άνετα τον φώναζες Santa :)

εκείνη: γύρω στα 70 παρά, πρώην φιλόλογος, απίστευτα κομψή και με σπίθα στη ματιά που ζηλεύει και 20αρα.

και φυσικά πιάσαμε κουβέντα... όχι με τον κλασσικό τρόπο...
η πρώτη της ατάκα?
"μας βλέπεις κορίτσι μου? δες μας καλά γιατί αυτή είναι η εξέλιξη" και μου κλείνει το μάτι.
η τύπισα ήταν όλα τα λεφτά.
στο τέταρτο επάνω είχαμε αλλάξει θέσεις με τον santa κι εγώ απολάμβανα κάθε λέξη αυτής της γυναίκας που μάγευε στα 70 της όποιον μπορούσε να δεί πίσω απο το στυλάτο περιτύλιγμα...

οι ατάκες έπεφταν βροχή... γέλασαμε με την ψυχή μας... σχολιάσαμε τους πάντες και τα πάντα λες και γνωριζόμασταν καιρό... έμπλεκε με τρόπο τους άλλους σε συζητήσεις χωρίς να βγάζουν άκρη και χαζογελούσε...

κάποια στιγμή μου λέει .. "χορεύεις?" ΄
απαντάω "ναι, με καλή παρέα και κατάλληλο κέφι. θέλετε να χορέψουμε?"
η απάντηση??? "α όχι καλή μου... σήμερα ήρθα εδώ να πουλήσω τύπο.."

μου μίλησε για διάφορα, για τη ζωή της, για τη ζωή μου, πράγματα που μπορούσε να δεί χωρίς να ξέρει τίποτα για μένα.. ήταν απίστευτο το οτι μιλούσα μαζί της όπως θα μιλούσα και με μια φίλη μου.. έπιανε τις ατάκες στον αέρα.. ήξερε τη θέση της αλλά ήταν μέσα σε όλα...

κάποια στιγμή ήρθε το φαγητό και κάναμε τον εξής διάλογο:
-φάε εσύ γιατί θα το πάρουν γρήγορα εδώ.
-ναι κι εσείς και συνεχίζουμε μετά.
-ααα.. εγώ δεν θα φάω γιατί έβαλα κανά δυό κιλάκια τελευταία.
-μια χαρά είστε.
-κοίταξε να δείς κατερίνα μου, να είσαι γριά πάει κι έρχεται... να είσαι όμως γριά και χοντρή εε αυτό δεν παλεύεται με τίποτα... αλλά τώρα που σε βρήκα θα πιώ ένα ποτηράκι παραπάνω..
και η κουβέντα συνεχίστηκε αρκετή ωρίτσα...

ίσως κάποιοι απο γύρω να αναρωτήθηκαν πως είναι δυνατόν να μιλάμε και τί μπορεί να λέμε δύο τόσο διαφορετικοί άνθρωποι... φαινόταν στα ματιά τους εξάλλου η απορία, και νομίζω αυτό τη διασκέδαζε περισσότερο... δεν ξέρουν τι χάσανε... :)))

πολύ τους χαίρομαι τέτοιους ανθρώπους.. και μόνο να κερδίσω έχω απο αυτούς..

κ.Μαίρη, όπου κι αν είσαι.... στην υγειά σου.... :)

Nice Person... Wrong Planet....

είχα παλιά μια μπλούζα που είχε παρόμοιο κοριτσάκι με αυτό και έγραφε ακριβώς αυτή τη φράση...

"You laugh at me for being different,

i laugh at you for being the same"

τι κρίμα που χάλασε...

κάθε μέρα θα τη φορούσα :)))

Shopping..... Therapy ???

Κάτι τέτοιες μέρες σαν τη σημερινή, ζεστές, ηλιόλουστες κτλ κτλ. εκεί γύρω στις 8 που αρχίζει να σουρουπώνει, αν είμαι σπίτι και λίγο κάπως, με πιάνει "κατάθλιψη"... αν είμαι έξω όλα καλά... :)
έτσι και σήμεραααα... εκεί γύρω στις 8 έπρεπε να κάνω κάτι... σηκώθηκα λοιπόν ξαφνικά, ντύθηκα μπάμ μπάμ (τέτοια βιασύνη ούτε η σταχτοπούτα στο γνωστό παραμύθι) και πήγα στο super market για χαζοψώνια.
χαζοψώνια ε??? χμ.. κάπως έτσι ξεκίνησε αλλά... ευτυχώς δεν έχουν πιάτα στα supermarket αλλιώς ακόμα θα έπλενα...
σήκωσα τον μισό Μασούτη και γύρισα σπίτι "ευτυχισμένη"...

τελικά αυτό το κόλημα που έχουμε εμείς οι γυναίκες με τα ψώνια είναι αψυχολόγητο έτσι???
πως κάθε φορά που νοιώθουμε κάπως, τρέχουμε να αγοράσουμε έστω και ένα κοκαλάκι
και αμέσως ώς δια μαγείας είμαστε μια χαρά!!!
άβυσσος..... :)

No Comments... :)

Πρωταπριλιά...

Προέλευση του Εθίμου
Τα ψέματα της πρωταπριλιάς είναι ένα έθιμο που μας έχει έρθει από την Ευρώπη. Υπάρχουν διάφορες εκδοχές σχετικά με τον τόπο και τον χρόνο που γεννήθηκε το έθιμο αυτό. Δύο από αυτές, όμως, είναι οι επικρατέστερες.

Από τους Κέλτες
Σύμφωνα με την πρώτη εκδοχή, το έθιμο ξεκίνησε από τους Κέλτες. Λαός της βορειοδυτικής Ευρώπης, οι Κέλτες, ήταν δεινοί ψαράδες. Η εποχή του ψαρέματος ξεκινούσε την 1η Απριλίου. Όσο καλοί ψαράδες όμως και να ήταν, την εποχή αυτή του χρόνου τα ψάρια πιάνονται δύσκολα. Έτσι και αυτοί, όπως προστάζει ο κώδικας δεοντολογίας των ψαράδων όλων των εποχών, έλεγαν ψέματα σχετικά με τα πόσα ψάρια είχαν πιάσει. Αυτή η συνήθεια, έγινε με το πέρασμα του χρόνου έθιμο.

Από τη Γαλλία
Η δεύτερη εκδοχή, που θεωρείται και ποιο βάσιμη ιστορικά, θέλει γενέτειρα του εθίμου την Γαλλία του 16ου αιώνα. Μέχρι το 1564 η πρωτοχρονιά των Γάλλων ήταν η "1η Απριλίου". Την χρονιά αυτή όμως, και επί βασιλείας Καρόλου του 9ου, αυτό άλλαξε και πρωτοχρονιά θεωρούνταν πλέον η 1η Ιανουαρίου. Στην αρχή αυτό δεν το δέχτηκαν όλοι οι πολίτες. Οι αντιδραστικοί συνέχιζαν να γιορτάζουν, την παλαιά πλέον, πρωτοχρονιά τους την 1η Απριλίου, ενώ οι υπόλοιποι τους έστελναν πρωτοχρονιάτικα δώρα για να τους κοροϊδέψουν. Το πείραγμα αυτό μετατράπηκε με τον καιρό σε έθιμο.

Το έθιμο στην Ελλάδα
Όπου και να γεννήθηκε πάντως, γεγονός είναι ότι το έθιμο αυτό ήρθε και στην Ελλάδα και διαφοροποιήθηκε αποκτώντας μια ελληνική χροιά. Η βασική ιδέα βέβαια παρέμεινε ίδια. Λέμε αθώα ψέματα με σκοπό να ξεγελάσουμε το «θύμα» μας. Σε κάποιες περιοχές της πατρίδας μας, θεωρούν ότι όποιος καταφέρει να ξεγελάσει τον άλλο, θα έχει την τύχη με το μέρος του όλη την υπόλοιπη χρονιά. Σε κάποιες άλλες πιστεύουν ότι ο «θύτης» θα έχει καλή σοδειά στις καλλιέργειες του. Επίσης το βρόχινο νερό της πρωταπριλιάς, θεωρούν μερικοί, ότι έχει θεραπευτικές ιδιότητες. Όσο για το «θύμα», πιστεύεται ότι, σε αντίθεση με τον «θύτη», θα έχει γρουσουζιά τον υπόλοιπο χρόνο και πιθανότατα αν είναι παντρεμένος θα χήρεψει γρήγορα.
Σύμφωνα με τον Έλληνα λαογράφο Λουκάτο το έθιμο αυτό αποτελεί ένα σκόπιμο "ξεγέλασμα των βλαπτικών δυνάμεων που θα εμπόδιζαν την όποια παραγωγή" όπως είναι η αρχή του μήνα τόσο για τον Μάρτιο, όσο και τον Απρίλιο υποχρεώνοντας πολλούς να λαμβάνουν διάφορα "αντίμετρα" (αλεξίκανα μέτρα). Επίσης και ο Έλληνας λαογράφος Γ. Μέγας συμφωνεί πως η πρωταπριλιάτικη "ψευδολογία" παραπλανά ελλοχεύουσες δυνάμεις του κακού, έτσι ώστε να θεωρείται από τον λαό ως σημαντικός όρος μαγνητικής ενέργειας (έλξης ή αποτροπής) για μια επικείμενη επιτυχία.

wikipedia

Αλήθεια... σας γέλασε κανείς????