Θάρρος ή Θράσσος ???

Μερικές φορές λοιπόν αναρωτιέμαι...
τι εντύπωση δίνω στους ανθρώπους???

έχω κάποιους φίλους...
γι'αυτούς τα δίνω όλα!!!

έχω κάποιους γνωστούς...
γι'αυτούς δίνω ότι περνάει απο το χέρι μου και δεν χαλάει τη ζωή μου!!!

έχω κάποιους ανθρώπους που αναγκαστικά συναλλάσσομαι καθημερινά μαζί τους...
μ'αυτούς απλά προσπαθώ να κρατάω τις ισσοροπίες για να είμαστε όλοι καλά!!!

και έχω λοιπόν και κάποιους ανθρώπους,
που δεν ξέρω καν που υπάρχουν...
σαν φαντάσματα εμφανίζονται όποτε θελήσουν κάτι απο μένα και έτσι απλά μετά εξαφανίζονται μέχρι το επόμενο θέλω τους.

αφορμή για να αρχίσω πάλι να ψάχνω πού ακριβώς γράφω τη λέξη ΒΛΑΚΑΣ (για να μην πω κάτι πιο βαρή :Ρ), είναι μια ακόμη εργασία για το ΕΑΠ.
ΟΚ η όλη φιλοσοφία είναι σε τέτοιες περιόδους, παίρνω ότι βρω και μπορώ απο τον καθένα.
και συμφωνώ και όλα καλά μέχρι εκεί... το κάνω κι εγώ.. διαφωνώ απλά με τον τρόπο...

δεν μπορείς να βασίζεσαι σε κανέναν πέρα απο τον εαυτό σου..
δεν μπορείς να απαιτείς απο τον άλλο να σε σώσει..
δεν μπορείς να βιάζεσαι όταν εσύ δεν θα κάνεις σχεδόν τίποτα..
δεν μπορείς να το παίζεις κολλητός 5 φορές το χρόνο..
δεν μπορείς να μου φορτώνεις το άγχος σου...
δεν μπορείς να ρωτάς επίμονα αν είναι σωστά αυτά που σου δίνω...

δεν μ'αρέσει ο πρόλογος...
ουτε οι χίλιες δικαιολογίες...

δίνω επειδή γουστάρω να δίνω...
ομως τα παίρνω όταν με περνάνε για χάζή...

φιλάκια σε όλους..
και μην ανησυχείτε...
θα την παρέτε τη γ...η την εργασία..

(σημείωση: για να μην παρεξηγηθώ, δεν μιλάω για παιδιά που λέμε και ένα γειά ή έχουμε πιεί έστω και ένα καφέ. μιλάω για τα άπειρα τυπάκια που εμφανίζονται απο το πουθενά και απαιτούν τα πάντα με... θάρρος ή... θράσσος...)